Monday, June 28, 2010

အျဖဴေရာင္ဦးထုပ္

(4th grade မူလတန္း ဂ်ပန္စကားေျပ ဖတ္စာအုပ္မွ 白いぼうし  ဝတုၱတိုကို Mee Mee မွ ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ပါသည္။)

အျဖဴေရာင္ဦးထုပ္

" ဒါသံပုရာသီးအနံ႕လားဟင္ " တကၠစီ ခရီးသည္ကေမးလိုက္တယ္။
" ဟင့္အင္း ေႏြလိေမၼာ္သီးပါ" မီးပိြဳင့္ကအနီေရာင္ေျပာင္းသြားေတာ့ ဘရိတ္အုပ္ျပီးမွ တကၠစီ ဒ႐ိုင္ဘာၾကီး ဦးမာဆူရီ က ေျဖလိုက္တယ္။

ဒီေန႕က ေျခာက္လပိုင္း အစ။
ေႏြတြင္းက ခ်က္ခ်င္း စသြားသလို အိုက္ေတာ့ ဦးမာဆူရီ ေရာ ခရီးသည္ ေရာ အကၤ်ီလက္ကိုေခါက္ထားၾကတယ္။

( ခရီးသည္ ) "ေအာ္ ........ လိေမၼာ္သီး က ေတာ္ေတာ္ေမႊးတာပဲေနာ္"
( ဦးမာဆူရီ) "ခူးတာမၾကာေသးလို႕ပါ။ မေန႕ကကြၽန္ေတာ့အေမက ကြၽန္ေတာ့ကို ေတာကေနပို႕ေပးလိုက္တာ၊ အနံ႕ေလးပါပို႕ေပးလိုက္ခ်င္တာထင္တယ္"
( ခရီးသည္ ) "ေအာ္ ........ ဟုတ္လား"
( ဦးမာဆူရီ) "အရမ္းေပ်ာ္လြန္းလို႕ အၾကီးဆုံး တစ္လုံးကိုဒီကားေပၚတင္ခဲ့တာပါ။ "

မီးပိြဳင့္ကအစိမ္းျဖစ္သြားေတာ့ကားေတြအမ်ားၾကီးက တခါတည္းေျပးသြားတယ္။ လမ္းမၾကီးကေနလမ္းၾကားေလးထဲဝင္လိုက္တယ္။ ခရီးသည္ က အဲဒီလမ္းၾကားထဲမွာပဲ ဆင္းသြားတယ္။
ခရီးသည္ဆင္းသြားေတာ့ ဦးမာဆူရီကကားကိုဆက္ေမာင္းေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာပဲ လမ္းေဘးနားမွာအျဖဴေရာင္ ဦးထုပ္ေလးတခုထားထား တာေတြ႕လိုက္တယ္။
ဦးမာဆူရီကေလတိုက္ရင္ကားၾကိတ္သြားမွာစိုးလို႕ဦးထုပ္ ေလးကိုေကာက္လိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲဦးထုပ္ ထဲက အရာတစ္ခုက ပ်ံတက္သြားတယ္။ဦးမာဆူရီ လန္႕ျပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့လိပ္ျပာေလးျဖစ္ေနတယ္။လိပ္ျပာ ေလး က ေတာ့ ထြက္သြားတယ္။
ဦးမာဆူရီ က ဘာလို႕ဒီမွာ ဦးထုပ္ေလးကိုထားထားလဲ ဆိုတာ ကိုသေဘာေပါက္သြားတယ္။
ဦးထုပ္ေလး မွာနာမည္ေလးထိုးထားတယ္ "တာေကယာမ မူၾကိဳေက်ာင္း တာေကႏို တာေကအို" လို႕

ဦးမာဆူရီ က လိပ္ျပာေလးကို လႊတ္ လိုက္မိ လို႕စိတ္ မေကာင္း ျဖစ္သြားတယ္။ ခဏၾကာ ေတာ့ ဦးမာဆူရီ က အၾကံရ သြားျပီးခ်က္ခ်င္းကားဆီ ေျပး သြားတယ္။ျပီး ေတာ့ ကားထဲက သူ႕ အေမ ေတာကပို႕လိုက္တယ္္ ဆိုတဲ့ လိေမၼာ္သီးကိုထုတ္ျပီး ဦးထုပ္ေအာက္မွာထည့္ေပး လိုက္တယ္။
ဦးထုပ္ကေလးလြင့္ မသြားေအာင္ ေက်ာက္တုံးနဲ႕ဖိထားလိုက္ တယ္။

ကားထဲျပန္လာေတာ့အေနာက္ ခုံမွာမိန္းကေလး တ ေယာက္က ထိုင္ေနတာေတြ႕ရတယ္။

(မိန္းကေလး) "လမ္းေပ်ာက္သြားလို႕ အဲဒါလိုက္ပို႕ေပးမလားဟင္"
(ဦးမာဆူရီ) " ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ"
(မိန္းကေလး) " ေအာ္........၊အင္း...ဟိုေလ... နာႏိုဟာန (ပန္းပင္မ်ား)ျမိဳ႕ပါ။
(ဦးမာဆူရီ) " ေအာ္..... နာႏိုဟာန တံတား ေနာ္"

အင္ဂ်င္ကိုႏိႈးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ကားအေနာက္ကေန ေယာက္က်ားကေလး တေယာက္အသံၾကားလိုက္တယ္။
ေကာင္ေလးကသူ႕အေမလက္ကိုဆြဲျပီးဦးထုပ္ ဆီလာေနတယ္။

( ေယာက္က်ားကေလး ) "တကယ္ေျပာတာေမေမရဲ့သားကတကယ္လိပ္ျပာေလးတေကာင္ဖမ္းမိတာ လိပ္ျပာေလးကို သားဦးထုပ္ထဲမွာ ဖမ္းထားတယ္ ဒီေတာ့ သားက ဦးထုပ္ေလးကို ဖြင့္မယ္ ေမေမ က ပိုက္ကြန္ နဲ႕ဖမ္းလိုက္ေနာ္"

ေကာင္ေလးေျပာတာ ေတြ ကို ဦးမာဆူရီ ကနားေထာင္ ေန တဲ့ အခ်ိန္မွာ မိန္းကေလးက ေျပာလိုက္ တယ္

(မိန္းကေလး) "ဦးေလးၾကီးျမန္ျမန္သြားေပးပါ"

ဦးမာဆူရီ လည္း အျမန္ဆုံး ကားကိုေမာင္း ထြက္လိုက္တယ္။ ေမာင္းေနရင္းနဲ႕ ဟိုေကာင္ေလး ဦးထုပ္ကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရင္ ဘယ္လို ေနမလဲ ဆိုတာစဥ္းစားမိတယ္။ စဥ္းစားျပီးအေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ဘူး။
လန္႕ျပီးျပဴတင္းေပါက္အျပင္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဝါေရာင္ ပန္း ေလးေတြနဲ႕ ကလိုဗာ ေလး ေတြပြင့္ေနတယ္။ အဲဒီ အ ေပၚမွာေတာ့လိပ္ျပာေလးေတြကေရတြက္လို႕မရ ေလာက္ေအာင္အမ်ားၾကီး ပ်ံသန္းေနတယ္။ ျပီးေတာ့ဦးမာဆူရီကဆပ္ျပာပူေဖာင္း ေပါက္သေလာက္တိုး တဲ့ အသံေလးေတြ ၾကားလိုက္ ရတယ္။

"ေတာ္ေသးတာေပါ့"
"ေတာ္ေသးတယ္"
"ေတာ္ေသးတာေပါ့"
"ေတာ္ေသးတယ္"

ကားထဲမွာေတာ့လိေမၼာ္ သီးအနံ႕ေလး ေတြကက်န္ ေနေသးတယ္။

No comments:

Post a Comment