clover

(My father wrote this)
ေႏြဦးရာသီကစလို႕ အခု ေႏြရာသီဝင္ တဲ့အထိ ဘယ္ေနရာမွာမဆို Clover ေတြကိုအျမားအျပားေတြ႕ေနရပါတယ္။ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေတြ အၾကားမွာပါ။ Clover ဆိုတဲ့နာမယ္ ကေတာ့ရင္းႏွီး ေနတာၾကာပါျပီ။သေဘာၤေတြရဲ့ပန္ကာဟာ Cloverပုံဆိုတာ ငယ္ငယ္ကတည္းက ၾကားဘူးခဲ့ပါတယ္။
တကၠသိုလ္တက္ေတာ့ ခြဲစိက္ကုပညာ ျပဌန္းစာအုပ္ျဖစ္ တဲ့ Bailey & Love မွာ လိပ္ေဂါင္းခြဲ တာနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ဆို႐ိုးစကားေလးတခုကို မွတ္သား ဖူးပါတယ္။ " If you see a clover, the operation is over. If you see a dahlia, the result is failure" ဆိုတာပါ။ " လိပ္ေဂါင္းခြဲ ျပီး အမာရြတ္က Clover လို ေတြ႕ရရင္ ေအာင္ျမင္ျပီး၊ ေဒလီယာပန္းလို ႐ႈံ႔တြတြျဖစ္ေနရင္ေတာ့ fail ျဖစ္ျပီသာ ေအာင့္ေမ့ေတာ့ လို႕ဆိုလိုတာပါ။
တကယ္ေတာ့Clover ဆိုတာ အရြက္ ၃ရြက္ နဲ႕ အပင္ေသးေသးေလးေတြပါ။ မ်ိဳးစိတ္ေတြအျမားၾကီးရွိေပမဲ့ အရြက္က၃ရြက္ ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အပင္တေသာင္းမွာ တပင္ေလာက္ကအရြက္ ၄ရြက္ပါတတ္ပါတယ္။ အဲဒီအပင္ကိုေတြ႔တဲ့သူဟာ ကံေကာင္းတယ္လို႕ ဆို႐ိုးစကားရွိျပန္ပါတယ္။
Guinness world record စာအုပ္ ကအရြက္ အမ်ားဆုံး ၁၈ရြက္ကိုမွတ္တမ္း တင္ထားပါတယ္။




အရင္လတုန္းက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ Iwateျမိဳ႕က လယ္သမားၾကီးတဦးက ၂၁ရြက္ Clover

ကိုေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူကGuinness world record စာအုပ္ မွာ မွတ္တမ္း မတင္ေစခ်င္ေသးပါဘူး။ သူ႕မိသားစုထဲက တေယာက္က ၂၇ရြက္ အထိ ျမင္ခဲ့ဘူးလို႕ ေနာက္တၾကိမ္ ေတြ႔တဲ့အထိေစာင့္ျပီးမွမွတ္တမ္းတင္မယ္လို႕ဆိုပါတယ္။

"4-leaf clovers symbolize happiness, 5-leaf clovers symbolize wealth and 6-leaf clovers symbolize fame" လို႕ဆိုေပမဲ့ 21-leaf clovers ကဘာလဲဆိုတာေတာ့မသိေသးပါဘူး။
က်ေနာ့အတြက္ေတာ့ ၄ရြက္ clover ဟာရွာေတြ႔ဖို႕ခက္လွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့သားနဲ႕သမီး ရွာတဲ့အခါမွာေတာ့ ၄ရြက္ cloverဟာ ေပါလြန္းတယ္ထင္ရပါတယ္။

historic flags of myanmar

The Golden Hintha flag (1300-1500)


Flag of Burmese Empire under Konbaung dynasty (1700-1885)


Flag of British Burma as a colony of British India (1824-1939)


Flag of British Burma, as a separate colony (1939-1943, 1945-1948)


Flag of the State of Burma (1943–1945)


Flag of the Union of Burma (1948-1974)


Flag of the Socialist Republic of the Union of Burma (1974-1988) and the Union of Myanmar (1988-2010)


Flag of the Republic of the Union of Myanmar (2010-present)

ေဆာင္းရာသီရဲ့ သစ္ကိုင္း ( မီးမီးမွ ဘာသာျပန္သည္)

မိုးကိုယံုျပီး

ေလကိုယံုျပီး

ပူအိုက္ျခင္းကိုယံုျပီး

ေအးျမျခင္းကိုယံုျပီး

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကိုယံုျပီး

စိတ္ညစ္ျခင္းကိုယံုျပီး

ေနာက္တေန႕ကိုယံုတယ္။


ယံုရင္၊ မိုးဟာေကာင္းခ်ီးေပးျခင္း

ေလဟာသီခ်င္း


ယံုရင္၊ ေဆာင္းရာသီရဲ့သစ္ကိုင္းမွာလဲ

ပန္းပြင့္လိမ့္မယ္။



冬の枝

雨を信じ

風を信じ

暑さを信じ

寒さを信じ

楽しみを信じ

苦しみを信じ

明日を信じる


信じれば　雨は恵み　風は歌

信じれば　　冬の枝にも花ひらく

ေရႊေရာင္ငန္း

ေရးသားသူ -မီးမီး
မူရင္း - ပံုျပင္စာအုပ္

ေရွးအခါက ညီအစ္ကို သုံးေယာက္ရွိ ၾကတယ္။ အငယ္ဆုံးတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ဘယ္သူမွအ ေဖာ္မလုပ္ဘူး။တစ္ေန႕မွာအၾကီးဆုံးသားကသစ္ခုတ္သြားမယ္လို႕ေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူတို႕အေမကသားအၾကီးဆုံးအတြက္ ကိတ္မုန္႕နဲ႕ဝိုင္တစ္ပုလင္း ေပးလိုက္တယ္။ အၾကီးဆုံး သားကေတာထဲလည္း ေရာက္ေတာ့ လူပုတစ္ေယာက္နဲ႕ေတြ႕တယ္။

(လူပု) "ဗိုက္ကလည္းဆာ ေရကလည္း ငတ္ ငါ့ကိုမင္း ကိတ္မုန္႕ တစ္လုတ္ ဝိုင္ တစ္ငံုေပးပါလား"

(အၾကီးဆုံးသား) " အဲဒီကိတ္မုန္႕နဲ႕ ဝိုင္ကိုေပးလိုက္ရင္ ငါ့အတြက္မက်န္ပဲေနမယ္"

အၾကီးဆုံးသားက အဲလိုေျပာျပီး သစ္ပင္ ကိုလည္းခုတ္လိုက္ေရာ ဓားက ေခ်ာ္ ျပီး လက္ကိုခုတ္မိတယ္၊ ဒါကလူပုလုပ္လိုက္တာေပါ့။

ဒုတိယသားကလည္းသစ္သြားခုတ္တယ္ဒုတိယသားကိုလည္းသူတို႕အေမကကိတ္မုန္႕နဲ႕ဝိုင္ကိုေပးလိုက္တယ္။ ဒုတိယ သားလည္း ပထမ သား ေတြ႕ခဲ့တဲ့ လူပုနဲ႕ေတြ႕တယ္။

(လူပု) " ဗိုက္ကလည္းဆာ ေရကလည္းငတ္ ငါ့ကိုမင္း ရဲ့ ကိတ္မုန္႕ တစ္လုတ္ ဝိုင္ တစ္ငံု ေပးပါ လား"

(ဒုတိယသား) "မင္းကိုေပးရ မွာႏွေျမာ တယ္"

ဒုတိယ　သားက အဲလိုလည္း ေျပာျပီး သစ္ပင္ကို ခုတ္ လိုက္ေတာ့ အၾကီး ဆုံးသားလိုပဲ ဓား က ေခ်ာ္ ျပီးေျခေထာက္ကိုခုတ္မိသြားတယ္၊ ဒါကလည္း လူပုက လုပ္လိုက္တာေပါ့၊
ဒီေတာ့အငယ္ဆုံးသားကသူတို႕အေဖကို ေျပာတယ္။

(အငယ္ဆုံးသား) " အေဖ ကြၽန္ေတာ္လည္းသစ္ သြားခုတ္ခ်င္တယ္"

(အေဖ) " မင္းက သစ္လည္းမခုတ္ ဖူး ဘူး မလုပ္တာေကာင္းတယ္ မင္းရဲ့ အစ္ကိုေတြလည္း
အဲဒီေလာက္ ျပင္းထန္တဲ့ ဒဏ္ရာရထားတာပဲ" လို႕

သူ႕အေဖက ေျပာေပမဲ့ အငယ္ဆုံး သားကအရမ္း ပူဆာ ေတာ့

(အေဖ) " ဟုတ္ျပီ အဲ ဒီေလာက္ေတာင္သြားခ်င္ ရင္ သြား ေပါ့ ဒဏ္ရာ ရ လည္း နည္းနည္း ေတာ့ လိမၼာ သြားမယ္" လို႕ ေျပာျပီးလႊတ္လိုက္တယ္။

သူတို႕အေမကလည္းအငယ္ဆုံးသားအတြက္ ကိတ္မုန္႕လုပ္ေပးလိုက္ေပမဲ့ ေရနဲ႕ ဂ်ံု ကို လွိမ့္ လိုက္တာပဲ။ အဲဒီကိတ္ နဲ႕ ခ်ဥ္တဲ့ ဘီယာကို ပဲ ေပးလိုက္တယ္။
ေတာထဲ ေရာက္ ေတာ့အငယ္ဆုံး သားလည္း သူ႕အစ္ ကို ေတြေတြ႕ ခဲ့ တဲ့ လူပုနဲ႕ေတြ႕တယ္။

(လူပု) "ဗိုက္ကလည္းဆာ ေရကလည္းငတ္ မင္းရဲ့ကိက္ကို တစ္လုတ္ ဝိုင္ကို တစ္ငံုေလာက္
ေပးပါလား"

(အငယ္ ဆုံးသား) " ဂ်ဳံနဲ႕ ေရနဲ႕ လွိမ့္ ျပီး လုပ္ ထား တဲ့ ကိက္မုန္႕ နဲ႕ ခ်ဥ္တဲ့ ဘီယာပဲ ရွိ ေပမဲ့
အဲဒါနဲ႕ပဲရမယ္ဆိုရင္ အ တူတူ စားရေအာင္" လို႕ေျပာျပီး

အတူတူ ထိုင္စား ဖို႕လည္း လုပ္ေရာအညံ့စား ကိက္မုန္႕ က အေကာင္းစား ကိတ္မုန္႕ ျဖစ္ျပီး ခ်ဥ္တဲ့ ဘီယာက အေကာင္းစား ဝိုင္ျဖစ္သြားတယ္။
ႏွစ္ေယာက္အတူတူ စားလိုက္ ေသာက္လိုက္လုပ္ျပီးေတာ့လူပုက

(လူပု) "မင္းဟာ ကိုယ့္မွာ ရွိတဲ့ ပစၥၥၥည္းကို ခြဲေဝေပးတဲ့ စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့လူပဲ ငါကမင္းအတြက္
လက္ေဆာင္တစ္ခုေပးမယ္ ဟိုမွာေတြ႕ရတဲ့သစ္ပင္ၾကီးကိုခုတ္လိုက္၊ သစ္ေခါင္းထဲမွာ တစ္ခုခု
ေတြ႕ရ လိမ့္ မယ္" လို႕ေျပာျပီးထြက္ သြားတယ္။

အငယ္ဆုံးသားကသစ္ပင္ၾကီးကိုခုတ္ၾကည့္ေတာ့ သစ္ေခါင္းထဲမွာ ေရႊငန္းၾကီးတစ္ေကာင္ထိုင္ေနတယ္။ အငယ္ဆုံး သားက ေရႊငန္းကိုခ်ီလိုက္ျပီး အဲဒီညအိပ္ ဖို႕ အိမ္တစ္အိမ္မွာ တည္းတယ္။
အဲဒီအိမ္မွာ သမီး သုံးေယာက္ရွိတယ္။ သူတို႕က ေရႊ ငန္းကို ျမင္လိုက္ေတာ့ဒီငန္းဟာတစ္ခုခု ထူးျခားမွာပဲလို႕ထင္ျပီး ေရႊငန္းရဲ့အေမႊးတစ္ေမႊး အရမ္းလိုခ်င္လာတယ္။

အၾကီးဆုံးသမီးကအငယ္ဆုံးသား အျပင္ခဏထြက္ျပီးေရႊငန္းကို အိမ္ထဲမွာထားခဲ့ တဲ့ အ ခ်ိန္မွာ ေရႊငန္းရဲ့အ ေမႊးတစ္ေမႊးကိုကိုင္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ေရႊငန္းနဲ႕လက္ က ကပ္သြားျပီး ျပန္ဆြဲလို႕မ ရျဖစ္ေနတယ္၊ခဏၾကာေတာ့ဒုတိယသမီးကေရႊငန္းရဲ့အေတာင္ကိုလာႏႈတ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ အၾကီးဆုံးသမီးနဲ႕လည္း ထိေရာလက္က ကပ္သြားျပီး ျပန္ဆြဲလို႕မရပဲျဖစ္သြားတယ္။

အငယ္ဆုံးသမီးလည္း အေမႊးတစ္ေမႊးလိုခ်င္လို႕လာေပမဲ့ အစ္မေတြက
"မလာနဲ႕ မလာနဲ႕ ဒီကိုလာရင္ ကပ္သြား လိမ့္မယ္" လို႕ ေျပာေပမဲ့ အစ္မေတြကရရဲ့သားနဲ႕ ဘာလို႕ကြၽန္မပဲ မရတာလဲ မသိဘူးလို႕စဥ္းစားျပီး ဒုတိယသမီးကိုကိုင္လိုက္ေတာ့ ဒုတိယသမီးနဲ႕ကပ္သြားျပီး ျပန္ဆြဲလို႕မရပဲျဖစ္သြားတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ပဲသမီးသုံးေယာက္ က ငန္းနဲ႕ကပ္သြားျပီးတစ္ ညလုံးေနရတယ္။
ေနာက္တစ္ေန႕မနက္မွာ အငယ္ဆုံးသားက ေရႊငန္းကိုခ်ီ ျပီး သမီးသုံး ေယာက္ရွိတာကိုေတာင္ မသိလိုက္ပဲထြက္သြားတယ္။လမ္းမွာ ခရစ္ ယာန္ ဘုန္းၾကီး တစ္ပါးနဲ႕ေတြ႕တယ္ ဘုန္းၾကီးက

(ဘုန္းၾကီး) "မိန္းကေလးေတြက ဘာလို႕ ဒီေလာက္ေယာက်္ား ေလး အေနာက္ကိုလိုက္ရတာလဲ
လက္ကိုလႊတ္လိုက္" လို႕ေျပာျပီး

သမီးအငယ္ဆုံး ကိုကိုင္လိုက္ေတာ့ အငယ္ဆုံးသမီးနဲ႕လက္ကကပ္သြားျပီးျပန္ဆြဲလို႕မရပဲျဖစ္သြားတယ္။
အဲဒီလိုသြားေနတာကိုျမင္ေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းက တပည့္က

(တပည့္) "ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ ဒီေန႕က သြားစရာရွိတာကို ေမ့ေနျပီလား" လို႕

ေျပာျပီးဘုန္းေတာ္ ၾကီး ကို ကိုင္လိုက္ေတာ့ လက္ကကပ္ျပီး ျပန္ဆြဲလို႕မရပဲျဖစ္သြားတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ သြားေနရင္း နဲ႕ လမ္းမွာ လယ္သမားႏွစ္ေယာက္နဲ႕ေတြ႕တယ္။ ဘုန္းၾကီး က လယ္သမားႏွစ္ေယာက္ကို သူ နဲ႕ သူ႕တပည့္ ကို ဆြဲဖို႕ေျပာတယ္။ လယ္ သမား ႏွစ္ေယာက္ ကလည္း ဆြဲလိုက္တာနဲ႕ တပည့္နဲ႕ ကပ္သြားတယ္။
ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရင္ၾကီး ေနတဲ့ ျမိဳ႕ကိုေရာက္လာတယ္။ ဘုရင္ၾကီး မွာသမီးတစ္ေယာက္ရွိေပ မဲ့ အဲဒီ သမီးက ဘယ္ေတာ့မွမရယ္ ဘူး။ ဒီေတာ့သမီးကို ရယ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့ လူကို သမီးနဲ႕မဂၤလာေဆာင္ခိုင္း မယ္ လို႕ေျပာတယ္။

အငယ္ဆုံးသားက နန္းေတာ္အေရွ႕လည္း ေရာက္ေရာျပတင္း ေပါက္ကေနၾကည့္ ေနတဲ့ မင္းသမီးက အရမ္းရယ္ တယ္ဆိုေတာ့ အငယ္ဆုံးသားက မင္းသမီးကိုေပးပါလို႕ ေျပာတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဘုရင္ၾကီးက ျမိဳ႕ထဲမွာရွိတဲ့ ဝိုင္ အားလုံး ကို ေသာက္ႏိုင္တဲ့လူကိုေခၚခဲ့ လို႕ေျပာတယ္။ အငယ္ဆုံး သားက သူေတာထဲမွာေတြ႕ခဲ့တဲ့ လူပူဆိုရင္ေတာ့ သူ႕ကိုကူေပးမွာပဲ လို႕စဥ္းစားျပီး အျမန္ဆုံးေတာထဲကို သြားတယ္။

ေတာထဲကိုေရာက္ေတာ့ သူခုတ္ထားတဲ့ သစ္ပင္ ၾကီးရဲ့ သစ္ေခါင္း မွာ လူတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနတယ္။ အငယ္ဆုံးသားက ဘာျဖစ္တာ လဲ လို႕ေမး ၾကည့္ေတာ့

(သစ္ေခါင္းမွာထိုင္ေနတဲ့ လူ) " ေရက အရမ္း ငတ္ေနတာ ေရက်ေတာ့လည္းမေသာက္ခ်င္ဘူး၊
တကယ္ေတာ့ အ ခု ဝိုင္ကိုတစ္စက္ ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေသာက္ခ်င္လို႕လာတာ"
လို႕ေျပာတယ္။

အငယ္ဆုံးသားက သူ႕ ကို ခ်က္ခ်င္း ဘုရင္ၾကီးဆီ ေခၚလာတယ္။ အဲဒီလူက ခ်က္ခ်င္း ျမိဳ႕ထဲ မွာရွိတဲ့ ဝိုင္ အား လုံးကိုေသာက္လိုက္တယ္။အငယ္ဆုံး သားကလည္း ေနာက္တစ္ေခါက္ မင္းသမီးကိုေပးပါလို႕ ေျပာတယ္။

ဒါေပမဲ့ဘုရင္ၾကီးကလည္း ေတာင္ေလာက္ၾကီးတဲ့ ေပါင္မုန္႕ၾကီး ကို စားႏိုင္တဲ့လူကို ေခၚခဲ့လို႕ေျပာတယ္။
အငယ္ဆုံးသားက ေတာထဲကိုပဲ သြားေတာ့ ဗိုက္မွာ ခါးပတ္ ပတ္ထားတဲ့ လူ တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕တယ္။

(ခါးပတ္ကို ဗိုက္မွာတပ္ထားတဲ့လူ) " ငါက ဗိုက္ဆာ ေနတာကြ အရမ္းဆာ လြန္း လို႕ ခါး ပတ္ကိုဗိုက္မွာ
ပတ္ထားရတာ"

ဒါကိုလည္း ၾကားေရာ အငယ္ဆုံး သားက ခ်က္ခ်င္း သူ႕ ကို ဘုရင္ၾကီးဆီ ေခၚ သြားတယ္။ ဘု ရင္ ၾကီး ကလည္းတိုင္းျပည္မွာရွိတဲ့ဂ်ဳံအားလုံးကိုသုံးျပီးေတာင္ေလာက္ၾကီးတဲ့ေပါင္မုန္႕ၾကီးကိုဖုတ္ထားလိုက္တယ္ဒါေပမဲ့သူက စားလိုက္ေတာ့တစ္ရက္နဲ႕ပဲ ကုန္သြားတယ္။ အငယ္ဆုံး သား က သုံး ေခါက္ေျမာက္ မင္းသမီးကိုေပးပါလို႕ ေျပာေပမဲ့ ဘုရင္ၾကီးက ကုန္းေပၚမွာေရာ ေရထဲ မွာေရာသြားႏိုင္ တဲ့ေလွကိုယူခဲ့ လို႕ ေျပာတယ္။

အငယ္ဆုံး သားက ဒီ တစ္ေခါက္လည္းေတာထဲသြားေတာ့ ကိတ္မုန္႕နဲ႕ ဝိုင္ကိုခြဲေဝ ေပးခဲ့ တဲ့လူပု နဲ႕ေတြ႕တယ္။ လူ ပုက

(လူပု) "ငါကမင္း အတြက္ ဝိုင္အမ်ားၾကီးကိုေရာ ေပါင္မုန္႕ အ ၾကီးၾကီးကိုေရာ စားေပးလိုက္တယ္ အခု
မင္း အ တြက္ အဲဒီေလွကိုလည္း ေပးမယ္" လို႕ ေျပာျပီး ေပးလိုက္တယ္။

ဒါကိုျမင္တဲ့ ဘု ရင္ၾကီးက ဘာမွ မေျပာႏိုင္ေတာ့ပဲ အငယ္ဆုံးသားနဲ႕ မင္းသမီးက မဂၤလာ ေဆာင္လိုက္ၾကတယ္။

မွ်စ္ပင္ကေလးမ်ား

ေရးသားသူ - သားသား
မူရင္း - ဒုတိယတန္း ဂ်ပန္ ဖတ္စာ

မိုးလင္းပါျပီ။ မနက္ရဲ့ေနေရာင္ျခည္ေအာက္ ဝါးပင္သစ္ရြက္ေတြက
"ခ်မ္းလိုက္တာေနာ္"
"အင္း ခ်မ္းတယ္ေနာ္" လို႕ေျပာေနတယ္။
ႏွင္းေတြကနည္းနည္းရွိေသးတယ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကေတာ့တိတ္ဆိတ္္ေနတယ္။ တစ္ေနရာကေနအသံ ေသးေသးေလးကိုၾကား တယ္။
"ၾကိဳးစားထား ၾကိဳးစားထား" "ေလးလိုက္တာ"
ဝါးပင္ ရဲ့ အနီးအနားက မွ်စ္ပင္ကေလးေတြပါ၊ ႏွင္းရဲ့ ေအာက္ကေန ေခါင္းကေလးျပဴ ထြက္ျပီးႏွင္းေတြကိုဖယ္မလို႕လုပ္ေနတယ္။
"ၾကိဳးစားထား ၾကိဳးစားထား" "အား အျပင္ကို ထြက္ၾကည့္ခ်င္လိုက္တာ"
"ဝမ္းနည္း ပါတယ္" လို႕ႏွင္းက ေျပာလိုက္တယ္
"ငါလည္း ျမန္ျမန္အ ရည္ေပ်ာ္ ေရျဖစ္ ျပီး အေဝးကိုသြား ျပီးကစားခ်င္တယ္ " လို႕ႏွင္းကေျပာျပီးအေပၚကိုၾကည့္လိုက္တယ္
"ဝါးေတြရဲ့အရိပ္နဲ႕ေနေရာင္ျခည္က မရဘူးဆိုေတာ့ ဝမ္းနည္းစရာပဲ"
"ဝမ္းနည္းပါတယ္" လို႕ ဝါးေတြက ေျပာလိုက္တယ္
"ငါတို႕လည္း ယိမ္းႏြဲ႕ ျပီးကခ်င္တယ္၊ ယိမ္းႏြဲ႕ ျပီးကရင္ ႏွင္းကိုေနေရာင္ျခည္က ထိမယ္၊ ဒါ ေပမဲ့ေႏြဦးေလက မလာေတာ့ မကႏိုင္ဘူးဆိုတာဝမ္းနည္းစရာပဲ"
မိုးေပၚက ေနမင္းၾကီး က ရီလိုက္တယ္
" အင္း ေႏြဦးေလ က အိပ္ရာထေနာက္က်သြားတာလားမသိဘူး ဝါးေတ ြႏွင္းနဲ႕ မွ်စ္ပင္ေလးေတြအားလုံး ဒုကၡေရာက္ေနပါလား"
ျပီးေတာ့ ေတာင္ဘက္ကိုၾကည့္ ျပီးေျပာလိုက္တယ္ " ဟိတ္ ေႏြဦးေလ ထေတာ့"

ေနမင္းၾကီး ႏိႈး တာခံရတဲ့ ေႏြဦးေလက သမ္းလိုက္တယ္၊ ျပီးေတာ့ ေျခ ဖ်ား ေထာက္ျပီး ေျပာလိုက္တယ္

"ေဟ့ ေနမင္းၾကီး ေဟ့ အားလုံး ငါလာျပီ"

ေႏြဦးေလက ေလေတြကိုအမ်ားၾကီးစုပ္ ျပီး ဟူးလို႕မႈတ္လိုက္တယ္
ေႏြဦးေလ တိုက္ခံရလို႕ ဝါးေတြက ယိမ္းႏြဲ႕တယ္ ယိမ္းႏြဲ႕တယ္ ကတယ္။
ႏွင္းေတြက ေပ်ာ္တယ္ ေပ်ာ္တယ္ ေရျဖစ္တယ္။
မွ်စ္ ပင္ကေလးေတြက ၾကိဳးစားတယ္ အရပ္ ရွည္လာတယ္။
ေလတိုက္တယ္ ယိမ္းႏြဲ႕တယ္ အရည္ေပ်ာ္တယ္ ၾကိဳးစားတယ္
ဒီေတာ့ အားလုံး ေပ်ာ္ သြားၾကတယ္။

ဆုေတာင္းသုံးခု

ေရးသားသူ - မီးမီး
မူရင္း - စတုထၳတန္း ဂ်ပန္ဖတ္စာအုပ္

ဒီလိုအေၾကာင္းရွိရင္ဆုေတာင္းတာျပည့္စုံတယ္လို႕လူေတြကေျပာၾကတယ္ေနာ္။ကြၽန္မသိတဲ့ထဲကဒါမ်ိဳးတစ္ခုရွိတယ္။ တစ္လပိုင္းတစ္ရက္ေန႕မွာ ကိုယ္ေမြးတဲ့ႏွစ္ကလုပ္ထားတဲ့ေငြတစ္ဆင့္ ကိုေကာက္ရမိရင္ဆုေတာင္းသုံးခုျပည့္တယ္တဲ့။ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလားလို႕ထင္မလားမသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ဒါ က ကြၽန္မမွာျဖစ္ခဲ့ တဲ့ကိုယ္ေတြ႕အ ျဖစ္ အပ်က္ေလး။
ပထမ ဦးဆုံးဆုေတာင္းက ေတာ့ တစ္ဆင့္ကိုေကာက္ လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲသုံးလိုက္မိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ကြၽန္မသူငယ္ခ်င္းဗစ္တာနဲ႕လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တဲ့အခ်ိန္ေပါ့။
ႏွစ္ေယာက္စလုံး ခရစ္စမတ္ မွာရထား တဲ့ ဖိနပ္ အ သစ္ေတြ ဦးထုပ္ အသစ္ေတြ မာဖလာ အ သစ္ ေတြကိုဝတ္ဆင္ထားၾကတယ္။အဲဒီအခ်ိန္ မွာပဲ ကြၽန္မကႏွင္းေတြ ထဲမွာလက္ေနတဲ့အရာ တစ္ခုကိုေတြ႕လိုက္တယ္

(ဗစ္တာ) " ရီနာ အဲဒါဘာေလးလဲ မသိဘူး"
(ကြၽန္မ) "ပိုက္ဆံ ထင္တယ္"

ေကာက္ၾကည့္လိုက္ ေတာ့ကြၽန္မေမြးတဲ့ ႏွစ္မွာလုပ္ထား တဲ့ ေငြတစ္ဆင့္ျဖစ္ေနတယ္

(ဗစ္တာ) "ရီနာ ကံေကာင္းတယ္ ကိုယ္ေမြးတဲ့ႏွစ္မွာ လုပ္ထားတဲ့ ေငြတစ္ဆင့္ ကိုေကာက္ရတယ္ဆိုေတာ့ ဘာဆုေတာင္းမွာလဲ ? "
(ကြၽန္မ) " အင္း------- အခုက ခ်မ္းေတာ့နည္းနည္း ေႏြးလာ ရင္ေကာင္း မယ္ေနာ္"

တကယ္ေတာ့ေနာက္ေျပာင္ေျပာလိုက္ တာပါပဲ ဒါေပမဲ့ တိမ္ေတြၾကားထဲက ေနမင္း ၾကီးထြက္လာတယ္။ အဲလိုျဖစ္ေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ စဥ္းစားစရာလို႕ ထင္လိုက္တယ္။
အိမ္အျပန္လမ္းမွာလဲ ကြၽန္မေခါင္းထဲမွာ တကယ္ဆုေတာင္းျပည့္မွာလား တို႕------- တကယ္ဆုေတာင္းျပည့္မယ္ ဆိုရင္ ဘာကိုဆုေတာင္း ရရင္ေကာင္းမလဲတို႕------ ေငြတစ္ဆင့္အေၾကာင္းကိုပဲစဥ္းစား ေနမိတယ္။

အိမ္ေရာက္ေတာ့ေမေမကဧည့္ခန္းမွာရွိေနတယ္။


(ေမေမ) "လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တာဘယ္လိုေနလဲ ႏိုဘီ"
(ကြၽန္မ) " ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္"
(ဗစ္တာ) "ဝင္ခြင့္ျပဳပါ"

ကြၽန္မတို႕ကမီးဖိုေခ်ာင္ ထဲသြားလိုက္တယ္
ကြၽန္မနာမည္က ဇန္ႏိုဗီရာ အားလုံးက ကြၽန္မကို ႏိုဗီလို႕ေခၚတယ္။ ဒါေပမဲ့ဗစ္တာတေယာက္ထဲက ကြၽန္မကို ရီနာ လို႕ေခၚတယ္။ ရီနာဟုမ္း ဆိုတဲ့ အဆိုေတာ္ နာမည္ကို ယူျပီး ရီနာ တဲ့။
ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ ကြၽန္ မ ကၾကီး လာရင္ ေဟာလိဝုဒ္ ကိုသြား ျပီး သီခ်င္း ဆိုမွာ မို႕လို႕။ အဲဒီ အ ခ်ိန္က်ရင္ဗစ္တာကို လည္းေခၚသြားမယ္လို႕စဥ္းစား ထား တယ္။ အခင္ဆုံး သူငယ္ခ်င္းမို႕ လို႕။
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ကေႏြး ေနတယ္။ ကြၽန္မတို႕ကစားပြဲမွာ ဘယ္သူမွမၾကားရေအာင္စကားေျပာၾကတယ္။

(ဗစ္တာ) "ရီနာ ဆုေတာင္းႏွစ္ခုက်န္ေနေသးတယ္ေနာ္"
(ကြၽန္မ) "တကယ္ ဒီေငြတစ္ဆင့္မွာ တစ္ခုခု ရွိ ေနတယ္ ထင္ေန လို႕လား?"
(ဗစ္တာ) "ထင္တာေပါ့ မင္းအခုန က ခ်မ္းေတာ့ နည္းနည္း ေႏြးလာရင္ ေကာင္းမယ္ ေနာ္လို႕ေျပာလိုက္တာနဲ႕ ေနမင္းၾကီးက ထြက္လာတာပဲ မဟုတ္လား"

(ကြၽန္မ) "တကယ္ ထင္ေနတာလား?"
(ဗစ္တာ) "မင္းက ဘာမွ မယံု ဘူး လား?"
( ကြၽန္မ) "ငါက နင့္လို ဘာမဆို ခ်က္ခ်င္း မယံု တတ္ဘူး"
(ဗစ္တာ) "ေၾကာင္လိုက္တာကြာ"
(ကြၽန္မ) "ဘယ္သူက ေၾကာင္တာလဲ?"
(ဗစ္တာ "မင္းက ေၾကာင္တာေပါ့ ေၾကာင္တဲ့ ဇန္ႏိုဗီရာ"
(ကြၽန္မ) "နင့္လို လူမ်ိဳး မလိုခ်င္ဘူး ျပန္ေတာ့"

အဲလို လဲ ေျပာ လိုက္ ေရာဗစ္တာကကုတ္အကၤ်ီ ကိုယူျပီးအျပင္ကိုထြက္သြားတယ္။ ဒုတိယ ဆုေတာင္းျပည့္ သြားတယ္။ဆု ေတာင္းက လည္းတစ္ခုပဲက်န္ေတာ့တယ္။
ခဏၾကာေတာ့ ေမေမက မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္လာတယ္။

(ေမေမ) "ဇန္ႏိုဗီရာဗစ္တာနဲ႕ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ?"

ေမေမ ကြၽန္မကိုဇန္ႏိုဗီရာလို႕ေခၚတာစိတ္ဆိုးေနတဲ့ တစ္ခ်ိန္ပဲ။
(ကြၽန္မ) "အတူတူ ကစားေနတာပဲ ေမေမ"
(ေမေမ) " ဒါဆို ဘာလို႕ အဲလိုထြက္သြားတာလဲ?"
(ကြၽန္မ) "မသိဘူး ဗစ္တာဆိုတာ အဲလိုေကာင္ပဲေလ"
(ေမေမ) "သမီး ဗစ္တာကို မကဲ့ရဲ့လိုက္ပါဘူးေနာ္---- သမီးက တစ္ခါတစ္ေလကဲ့ရဲ့တတ္တယ္"
(ကြၽန္မ) "မကဲ့ရဲ့ပါဘူးေမေမ. .ဒါထက္ ေမေမ ဘာဆႏၵပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပည့္စုံေပးမယ္ဆိုရင္ ေမေမကဘာကိုဆုေတာင္းမွာလဲ?"

ေမေမက ထိုင္ခံု မွာဝင္ထိုင္လိုက္ ျပီး ဆား ပုလင္း ကိုကိုင္ ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္

(ေမေမ) "ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ႏိုဘီ"

(ကြၽန္မ) "ဘာဆုေတာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆုေတာင္းတစ္ခုကို ျပည့္စုံေပးမယ္ဆို ရင္ ဘာကိုဆုေတာင္းမလဲလို႕"

ေမေမက ဆားပုလင္း ကို ငရုတ္ေကာင္းပုလင္းနား ေသခ်ာ စီျပီးမွ ေျပာလိုက္တယ္

(ေမေမ) " သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေပါ့ ႏိုဘီ ဒီေလာကမွာ အေရး အၾကီးဆုံး ဟာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းပဲ"

ေမေမ က အဲလို ေျပာျပီး စားပြဲေပၚက ရွုပ္ေနတဲ့ပစၥၫ္း ေတြကို ျပန္စီေနတယ္

ဟင္ တစ္မ်ိဳးပဲ လူၾကီးဆိုတာ ပံုမွန္ဆို ပိုက္ဆံတို႕ ကားတို႕ ကိုပဲ လိုခ်င္တာလို႕ ထင္ခဲ့တာ
ကြၽန္မက ကုတ္အက်ၤီ ကိုယူျပီး အိမ္ေရွ႕ကေလွခါး မွာထိုင္ျပီး ဗစ္တာနဲ႕တူတူ ကစားခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ကို ျပန္စဥ္းစား ေနလိုက္တယ္
ရုပ္ရွင္႐ံုကိုသြားတဲ့ အခ်ိန္ေရာ သီခ်င္းဆိုတာကို ေလ့ က်င့္တဲ့အခ်ိန္ေရာ ေဘာလုံး နဲ႕ကစားတဲ့ အခ်ိန္ေရာ အျမဲ အတူတူ ပဲ။
ဗစ္တာနဲ႕ စိန္လိုလက္ ေန တဲ့ ေက်ာက္တုံးအၾကီးၾကီးကိုလဲ ရွာ ေတြ႕ဖူးတယ္။ ေက်ာင္းရဲ့ ေက်ာင္းသားအားလုံး ပံုကိုလည္း ဆြဲဖူးတယ္။ ဗစ္တာ က တကယ့္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းပဲ ကြၽန္မရဲ့လွ်ိဳ႔ ဝွက္ခ်က္ေတြကိုလည္းဘယ္သူ႕ကို
မွမေျပာဘူး။ အဲလို သူငယ္ခ်င္းက သိပ္မရွိ ႏိုင္ဘူး။
(ကြၽန္မ) "သူငယ္ခ်င္းေကာင္းထြက္သြားေတာ့ ပ်င္းလိုက္တာ ျပန္လာေပးပါ"
ကြၽန္မကအဲလိုေျပာျပီး ေငြတစ္ဆင့္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္တယ္
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗစ္တာက ဒီဘက္ကို ျပဳံးျပီး ေျပးလာ ေနတာ ေတြ႕လိုက္တယ္။
ဒီလိုနဲ႕ တတိယ ဆုေတာင္းလည္း ျပည့္သြားတယ္။